12 luty 2022 r.

Nie dajmy sobie odebrać pamięci o bohaterach

W nocy z 10 na 11 lutego dotarła do nas smutna informacja. W wieku 89 lat odszedł Luc Montagnier, wirusolog, laureat nagrody Nobla, za badania nad wirusem HIV, ale nade wszystko człowiek odważny, człowiek, który nie bał się pójść pod prąd w czasach, gdy wielu stchórzyło, poddając się dyktatowi totalitarnych rządów wspieranych przez skorumpowane koncerny farmaceutyczne. W ciągu dwóch lat, od marca 2020 do stycznia 2022, Luc Montagnier konsekwentnie sprzeciwiał się eksperymentalnym produktom przeciw C19 opartym o technologię mRNA.

Uważał, że stanowią one poważne zagrożenie dla naszego zdrowia i przyczyniają się do rozprzestrzeniania wirusa SARS-CoV-2. Bardziej kontrowersyjna, naszym zdaniem, była teza Noblisty o laboratoryjnym pochodzeniu wirusa, ale nie czas na dyskusję. Sam fakt zakwestionowania naturalnego pochodzenia SARS-CoV-2 był aktem odwagi w czasach, gdy propaganda medialna tępiła wszystkie nieprawomyślne wypowiedzi dotyczące wirusa. Postawa Luca Montagnier była światełkiem w tunelu dla osób wątpiących, widzących bezmiar medialnej propagandy i bezprecedensowe naruszenie naszej wolności, godności i integralności. 

Jeszcze kilka dni wcześniej słuchaliśmy wypowiedzi Dr. Reinera Fuellmicha, który planował powołanie Luca Montagnier na świadka w ramach międzynarodowej inicjatywy prawnej zmierzającej do ustalenia winnych szkód wywołanych przez politykę C19, w tym zrujnowaną gospodarkę, tysiące zgonów, zaciągnięty dług zdrowotny i fatalne skutki wprowadzania mRNA do naszego organizmu. Miejmy nadzieję, że wypowiedzi Noblisty są zabezpieczone poza zasobami Internetu, z których mogą zniknąć, ponieważ jacyś samozwańczy weryfikatorzy prawdy uznają je za niepoprawne.

W końcu o to chodzi, aby zapomnieć o tym jak wyglądała nauka przed 2020 r, aby nasza pamięć zniknęła, aby nasze autorytety zostały zdezawuowane. Nowe pokolenie nie będzie pamiętało świata sprzed 2020 r., a jedynym źródłem informacji pozostanie Internet opanowany przez pazerne koncerny farmaceutyczne, medialne i finansowe. To od nas zależy czy pozwolimy odejść w niepamięć takim ludziom jak Luc Montagnier, czy pozwolimy zmienić jego życiorys, czy też przekażemy naszym dzieciom umiejętność wątpienia, myślenia i rozróżniania prawdy od propagandy. Jak długo ochronimy pamięć o naszej kulturze, naszych bohaterach, naszej historii, tak długo pozostaniemy wolni opierając się tyranii. 

Dlatego dziwi, że odejście tak zasłużonego w walce ze sztuczną pandemią człowieka przeszło niemal bez echa w mediach alternatywnych. Krótka informacja pojawiła się w portalu NCzas (przedruk z PAP), a następnie wzmianka w Wolnych Mediach. Portale mieniące się mianem walczących o prawdę nawet nie zauważyły tej istotnej informacji, jak zwykle rozpowszechniając jazgot medialny na temat naszych polityków, dokumentów Pfizera, lokalnych protestów i Komisji. Nawet portal Ordo Medicus aspirujący do bycia niezależnym instytutem naukowym, zajęty lokalnymi sprawami, nie uznał za stosowne umieszczenia chociażby notki na temat Luca Montagnier i jego roli w odkłamywaniu pandemii. A przecież ta smutna okoliczność mogłaby być świetną okazją do pokazania niezłomnych naukowców ku pokrzepieniu serc tych, co starają się walczyć.

Kornelia Polok i Roman Zieliński

Luc Montagnier (18 sierpień 1932 – 8 luty 2022)

Życiorys

Francuski wirusolog, ekspert od retrowirusów. W roku 2008, wraz z Dr F. Barre-Sinoussi otrzymał nagrodę Nobla za powiązanie wirusa HIV z AIDS. 

• 1953, dyplom w zakresie nauk o życiu, Uniwersytet w Poitiers.
• 1960, dyplom nauk, Uniwersytet Paryski.
• 1960, dyplom w zakresie medycyny, Sorbona.
• Od 1960 naukowiec z Narodowym Centrum Badań Naukowych (CNRS) w Paryżu.
• 1960-1963: Virus Research Unit, Medical Research Council, Londyn.
• 1963-1964: Instytut Wirusologii, Glasgow, Szkocja.
• 1965-1972: Instytut Curie.
• 1972: zorganizował i został dyrektorem Zakładu Onkologii Wirusologicznej (Viral Oncology Unit) w Instytucie Pasteura. 
• 1974: objął stanowisko dyrektora naukowego CNRS.
• 1985: Profesor w Katedrze AIDS i Retrowirusów w Instytucie Pasteura, a od 1990 dyrektor tej jednostki.

Ważniejsze odkrycia

• Wykrycie pierwszego wirusa, którego materiałem genetycznym jest dsRNA, który powstał na skutek replikacji jednoniciowego RNA. Okazało się, że RNA może replikować podobnie jak DNA wykorzystując komplementarność zasad. 
• Opracowanie metody hodowli komórek nowotworowych na agarze, która stała się standardową procedurą.
• Wyizolował geny dla interferonu, co pozwoliło na produkcję interferonu na potrzeby badań. 
• 20 maja 1983 ukazała się praca: „Isolation of a T-Lymphotropic Retrovirus From a Patient at Risk for Acquired Immune Deficiency Syndrome (AIDS)”, w której powiązano AIDS z wirusem HIV.

Piśmiennictwo

Shampo MA, Kyle RA. 2002. Stamp Vignette on medical science. Mayo Clin Proc 77:506.